Bericht van het land en pakketsamenstelling week 45

Lieve abonnee,

Wat doen we nou eigenlijk allemaal op de tuinderij in november?
Zo langzamerhand staat er steeds minder op het land en maakt het plaats voor groenbemesters. Rust in de vakken betekent werk elders. De bomen in de boomstroken krijgen momenteel een flinke snoei. Sommigen worden volledig getopt, anderen opgekroond. Er mag weer plaats gemaakt worden voor de ondergelegen struiken en fruitbomen. Tevens bekijken we opnieuw waar de bomen veel schaduw veroorzaakt in de naastgelegen teeltvakken en waar functioneert hij weer als een natuurlijk windscherm.
De kas is inmiddels bijna volledig omgetoverd naar een waar veldsla-paradijs. Deze vindt het heerlijk momenteel met een plastic dak boven zich. Vrijdag planten we hem, volgens een elk jaar terugkerend principe, volledig vol. Pieter onderhoudt, last en timmert wat af, anderen ruimen eindeloze hoeveelheden blad op om deze vervolgens te gebruiken bij een planting braamstruiken.

Opgejaagd
Rust, kalmte, tevredenheid, acceptatie, wijsheid. Jeetje wat een prachtwoorden en jeetje wat weten we allemaal goed wat het betekent en hoe het te ervaren. Maar stel, stel dat je gewoon heel even afgedwaald bent en je het gevoel hebt eindeloos achter je staart rond te rennen. Je gaat zowaar zeggen tegen anderen dat je het druk hebt. “Geen idee hoe ik ertussen gepropt moet krijgen!” Of: “Ik ga alleen nog maar ruimte voor afspraken die me echt wat opleveren en voedend zijn.” Iets jaagt mij op, iets groters. Iets waardoor ik steeds weer in de ‘moeten-val’ loop. Zelfs wanneer ik hier op de tuinderij een diepe teug frisse, ietwat mistige, lucht inadem. Ik schreeuw ik van mijn eigen frustratie om vervolgens dankbaar naar boven te kijken en realiseer ik me dat ik hier mag zijn en dat ik nog zo veel moois te doen heb. Plots komen er niet-gedachten op, die mij vertellen dat ze me toch nooit te pakken zullen krijgen en dat ik altijd de regie heb. Het enige wat er te doen is, is dat te blijven herinneren. Elke keer weer, hoe groot de afleiding ook. De mist is inmiddels opgetrokken. Opluchting alom. Én misschien een bezoekje aan onderstaand festival aanstaande zondag:-)

Deze week in het pakket een de herfstachtige radicchio. Wat is de krop toch prachtig. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Het blad is een tikkeltje stug en bitter. Julia maakt er altijd lekkere salades van, ik snijd hem in stukken. Besprenkel hem (wel op het gemakje) met olijfolie..peper..zout..citroensap, fijngesneden noten en grillen maar.

De prei komt deze week van collega tuinder ’t Aailand!

Dank voor je leestijd. Geniet van de fijne zon en tot de volgende.

Dave & Team Guit

Nieuwsbrief

Meld je aan met je mailadres en ontvang onze nieuwsberichten in je mailbox:

E-mail*